Daniel Podoliński

Od 22 lat pracuję w oświacie szeroko rozumianej: jako nauczyciel, edukator, szkoleniowiec, terapeuta, towarzysz zmiany i słuchacz. Lata spędzone w towarzystwie drugiego człowieka uwrażliwiły mnie na wiele niewidocznych momentów i sytuacji. Prawdziwy egzamin z tych kompetencji zdaję codziennie: jako tata czternastoletniego Maćka i jego dwunastoletniej siostry Tosi. Tak, bycie ojcem to zdecydowanie to co mnie kręci i napędza. Język współczesnych nastolatków jest w moim odczuciu pierwszą furtką do ich świata zaś wyczucie tego dyskursu jest drogą do sukcesu w komunikacji.

Ukończyłem studia doktoranckie w zakresie pragmatyki i semantyki językoznawczej. Moje zainteresowania badawcze to komunikat presuponowany, ten którego nie czuć wprost. Słuchanie między wierszami i łowienie strzępków uważam zresztą za niezwykle ważne w warsztacie psychologa – terapeuty. W trakcie studiów psychologicznych wybrałem specjalizację z psychotraumatologii wierząc, że klucz do odkrycia tego, kim jesteśmy dziś, prawie nigdy nie leży na wierzchu. Rozumiejąc moc psychologii stosowanej, postawiłem na kurs psychoterapii w podejściu systemowym i psychodynamicznym.