Moje dziecko ma lęki!

Lęki, które towarzyszą dziecku od najbardziej wczesnego to:
1. Lęk przed utratą mamy/ innej osoby, która tą funkcję pełni.
2. Lęk przed tym, że mama przestanie mnie kochać/ lub inna osoba, która tą funkcję pełni.
3. Sytuacja zagrożenia, wynikająca z poczucia winy, wywołanego przez własne „sumienie”.
Lęk prze utratą mamy jest charakterystyczny dla okresu kilkunastu pierwszych miesięcy życia. Dziecko jest całkowicie zależne od matki. Jej nieobecność wiąże się ze śmiercią. W wieku około 8 mcu dziecko reaguje płaczem i lękiem na obcą twarz i jest to zdrowe na tym etapie rozwoju.
Między pierwszym a trzecim rokiem życia dominuj lęk przed tratą miłości matki. Dziecko poznaje znaczenie słowa „nie”, a słowne nakazy i zakazy zaczynają odgrywać ważną rolę w jego życiu. Dziecko manipuluje różnymi przedmiotami może je zatrzymać albo zniszczyć. Trening czystości jest poligonem o niezależność- niepodporządkowanie się pod wymogi matki budzi obawę przed utratą miłości.
W wieku około 3 lat pojawia się na pierwszym planie miłość do rodzica płci przeciwnej. Oraz obawa za te uczucia. Zamknięciem tej fazy jest wyłonienie się „sumienia”. Dziecko zaczyna posiadać wewnętrzny model zakazów i nakazów, jasno określone co jest złe a co dobre, co właściwe a co nie. Okres ten kończy fantazje o „poślubieniu mamy i taty”. Dziecko ma wewnętrzne standardy ale również obawę o to czy im sprosta.
Wyżej opisane lęki mają swoje miejsce w dorosłości w postaci: obaw, niepokoju, irracjonalnych myśli.
Siedmioletnie dziecko, które zostaje samo z babcią reaguje na wieczorne wyjście rodziców lękiem i fantazją, że rodzice je zostawią. Nie może zasnąć zanim rodzice nie wrócą do domu. Tymczasem na tym poziomie rozwoju dziecko powinno sobie radzić z tego typu sytuacją.
Dziewczyna reaguje lękiem gdy jej chłopak nie zadzwoni do niej co najmniej dwa razy dziennie, obawom tym towarzyszy przeświadczenie, że ja zostawi.
Matka-za każdym razem gdy jej nastoletnie dziecko spóźnia się kilka minut do domu przeżywa niepokój, że już więcej go nie zobaczy.
Małżeństwo z 20letnim stażem, nigdy nie rozstaje się na dłużej niż jeden dzień, a oddzielne wyjazdy na weekend nie wchodzą w grę- są dla nich czymś nie do pomyślenia.
Dwie przyjaciółki nie powiedzą do siebie o żalu, które przeżywają do siebie, z obawy, że to zakończy ich znajomość.

Jak możemy pomóc?

Wczesne dzieciństwo zdaniem psychologów determinuje nasze życie. W Ośrodku Psychoterapii poMOCNI w Białymstoku zajmujemy się terapią indywidualną, na której pracujemy nad przepracowaniem lęków, zaburzeń lękowych, fobii, nerwicy.
Jeśli zauważasz u swojego dziecka silne lęki, zaburzenia lękowe, fobię szkolną zapraszamy na konsultację. Psycholog dziecięcy pomoże w rozeznaniu czy dziecięce lęki są kwestią rozwojową czy stanowią jakiś rodzaj zaburzeń lękowych, z którymi zmaga się dziecko. Lęki odczuwane w kontaktach z rówieśnikami przepracowujemy na Treningach Umiejętności Społeczncyh.
Pomagamy również parom w terapii par, jeśli w Twoim związku jest lek, który ogranicza wspólne życie, zgłoś się na konsultację.
-poMOCNI
Ośrodke Psychoterapii w Białymstoku
Psychoterapia w Białymstoku